چه آسون خداحافظی کردی چه جور دلت اومد

تو نبودی می گفتی دوستم داری

تو نبودی می گفتی هرگز ازت جدا نمی شم پس چی شد

امروز روز بدی هست

اشکال نداره امدوارم خوشبخت باشی

با بمان

آنها که رفتنشان را طاقت آوردم

تو نبودند!...

نه ماندتنت ارزش ندارد این حال مرا

باید به احساساتم بیاموز نفس نکشد

هوای دلها آلوده هست

اینجا فاصله یک عشقتا عشق بعدی

نهایتا یک نخ سیگار است!

وشاید هم هیچ

دوست داشتن همیشه گفتنی نیست گاه سکوت است و گاه نگاه...

غریبه! این درد مشترک من و توست که گاهی نمیتوانیم در چشمان هم نگاه کنیم

****************

وقتی معلم پرسید عشق چند بخشه؟ سریع دستم رو بلند کردم گفتم یک بخش

اما از وقتی تورو شناختم فهمیدم عشق سه بخشه:

عطش دیدن تو... شوق با تو بودن... اندوه بی تو ماندن

میان ماندن و نماندن

فاصله تنها یک حرف ساده بود

از قول من

به باران بی امان بگو :

دل اگر دل باشد ،

آب از آسیاب علاقه اش نمی افتد

برای کنار هم گذاشتن واژه ها٬

دست قلمم بیش از آنچه فکر کنی خالی است…

و بیش از آنچه فکر کنی احساس می کنم به نوشتن مجبورم !

شاید این هم خاصیت ِ داشتن این صفحه ی مجازی است ؛

میان جاده که می آمدم ، سرم پر از فکر بود

فکرهایی از آن دست که به هر نیمه ای که می رسیدم

احساس می کردم بیش از این رخصت پیش رفتن ندارم

چیزهایی مثل ِِ

آینده

رفتن

ماندن

حالا اما اندیشه ای نیست برای به واژه آوردن..

 

بی تو بودن را معنا می کنم با تنهایی و آسمان گرفته

آسمان پر باران چشم هایم

بی تو بودن را معنا می کنم با شمع , با سوزش ناگریز شمعی بی پروانه

بی تو بودن را چگونه میتوان تفسیر کرد

وقتی که بی تو بودن خیلی دشوار است ؟