و مــن پنداشتــم او مــرا خواهــد بــرد

بــه همــان کوچــه رنگیــن شــده از تابستــان

بــه همــان خانــه بــی رنــگ و ریــا

بــه همــان لحظــه کــه بــی تــاب شــوم

او مــرا خواهــد بــرد بــه همــان ســادگــی رفتن بــاد

او مــرا بــرد !

ولــی بــرد ز یـــاد ...

هنوز حرف می زنم ، هنوز راه می روم

به سمت جای خالیت ، به اشتباه می روم

هنوز هم به عکس تو سلام می کنم ولی

بدون هیچ پاسخی دوباره راه می روم
 
هنوز ماجرای ما سر زبان مردم است
♥
به هر طرف که می روم ، پر اشک و آه می روم

تو نیستی هنوز من ، به یاد با تو بودنم

به کوچه می روم به این ، شکنجه گاه می روم

هـنــوز هــم بـرای تـو پـُـر از دلـیـل بـودنــم

همین که حرف می زنم ، همین که راه می روم

سوی زندگی من و تو هستیم و آن سوی دیگر سر نوشت

این سو دستها در دست هم است و آن سو عاقبت این عشق

به راستی آخر این داستان چگونه است ؟ تلخ یا شیرین

سهم من و تو جدایی است یا برابر است با تولد زندگی مان
 
چه زیباست لحظه ای که من به

سهم خویش رسیده باشم و تو نیز به آرزوی خود

چه زیباست لحظه ای که سر نوشت

با دسته گلی سرخ به استقبال ما خواهد آمد
 
چه تلخ است لحظه جدایی ما و چه غم انگیز است لحظه خداحافظی ما

این سوی زندگی ما در تب و تاب یک دیدار می باشیم

و آن سوی زندگی یک علامت سوال در آخر قصه من و تو دیده می شود

به جان هر چه عاشق توی این دنیای پر غوغاست
قدم بگذار روی کوچه های قلب ویرانم
بدون تو شبی تنها و بی فانوس خواهم مرد
دعا کن بعد
  دیدار تو باشد وقت پایانم

دانستن تو چه دشوار است

گاهی حس می کنم تو را می شناسم و

نگاهت ارام و اشناست و

گاهی چنان حس تلخی از ندانستن تو دارم که

لحظه ها به دشواری بودنشان از برای دل من می گذرد....